Од Полска: Судската забрана за абортус е напад врз работничката класа!

Следнава изјава од нашите другари од Полска ја осудува одлуката на полскиот Уставен суд, со која абортусот сериозно е ограничен. Гнилиот антиженски, антиработнички буржоаски режим мора да се сруши!

прочитај оригинал на полски Sądowy zakaz aborcji to atak na klasę robotniczą!

прочитај на англсиски Poland: judicial ban on abortion is an attack on the working class!

автор: Јан Жарски, 28 октомври 2020

Датумот 22 октомври 2020 ќе биде запишан во историјата како денот во кој, по долгогодишни напади врз правата на жените, десничарите во Полска конечно ја достигнаа својата цел и драстично го скратија правото на абортус. Овојпат, не по заслуга на законодавната, ниту пак на извршната власт, кои се во рацете на конзервативците, туку по заслуга на судската власт, која опозицијата во Полска ја гледа како најсвета.

Оние кои треба да го запазат уставот и да го интерпретираат – судовите на уставниот трибунал – испаднаа чисти реакционери. Дали имаме потреба од понагласен доказ за тоа дека целиот буржоаски систем на третата полска република е антиженски, антиработнички и античовечки? Според службената интерпретација на Судот, овој устав, каменот темелник на третата република, ги принудува жените да раѓаат деца против својата волја. Ќе мораат да донесат на овој свет деца со болни деформитети, со страшни вродени болести, деца кои често умираат по раѓањето, предизвикувајќи неизлечлива траума кај нивните родители.

Целиот систем е гнил до срцевината, апсолутно непријателски настроен кон мнозинството, работничката класа на Полска. Ова е вистина без разлика кој се наоѓа во канцелариите и по судовите, кој е обвинител или кој ја води полицијата. Уште пред да постои ПиС (PiS, сегашната владејачка партија која себе се нарекува Партија на Законот и Правдата) безброј судски пресуди ги пустошеа животите на семејства од работничката класа, со изрекување на принудни иселувања, притоа застанувајќи рамо до рамо со нечесни бизнисмени кои не им исплатуваа плати на своите вработени, со замолкнување на новинари и активисти кои се обидуваа да објават и да кажуваат за случаи на капиталистичката неправда и експлоатација.

Наместо да ги браниме судовите, мораме да се бориме против системот; наместо да ги спасуваме државните буржоаски институции, работничката класа мора да ја сруши оваа држава и да си ја преземе моќта во свои раце.

Некои неточно тврдат дека ако Рафал Тшасковски, кандидатот на Цивилна Платформа, станел претседател, сега не би се соочувале со ваков проблем. Оваа изјава сосема ја игнорира вистината дека претседателот нема никаква моќ и никакво влијание врз пресудите на Уставниот трибунал, чиј состав веќе беше претходно одреден од парламентарното мнозинство.

Либералите, вклучувајќи го и Тшасковски, не се пријатели на жените и малцинствата! Што ли сторија тие за угнетените општествени групи кога ја имаа контролата над државата, над парламентот и над извршната власт? Што ли направи Тшасковски за жените и ЛГБТ заедницата како градоначалник на Варшава? Ништо! Работничката класа мора да се потпира сама на своите сили и на своите организации за да допре до сите свои сојузници и пријатели – сите угнетени и искористени во капиталистичкото општество.

Да не се залажуваме дека радикалните десничари, жоброичките пратеници (именувани по реакционерниот министер за правда Збигнев Жобро) и пратениците на партијата „Конфедерација на Слободата и Независноста“, ќе бидат задоволни со неодамнешниот „успех“. За нив, ова е знак да ги зачестат и засилат нападите врз работничката класа и врз нејзините права. Возвраќањето од страна на левичарите мора да биде цврсто, и не ограничено само по интернетот и по прес-конференции. Левичарите мора да ја насочат и да ја организираат праведната огорченост на работниците и да бараат радикални промени – да преминат од одбрана на статус квото кон започнување на офанзива против десницата, да се залагаат за бесплатен пристап до абортус, до средства за контрацепција и до сексуално образование. Овие барања треба да се вклучени во револуционерна програма кон уништувањето на буржоаската држава и кон градењето на социјализам.

Овие тези и барања посочени од нашата организација уште во мај оваа година, за време на претходниот обид да се скрати правото до абортус, се сѐ уште важечки:

• Не за забраната на абортусот!
• Нека секоја жена сама одлучува за својот живот!
• Безбеден и бесплатен абортус поради која било причина!
• Универзално сексуално образование во сите училишта наместо религија и вера!
• Бесплатна гинеколошка нега и средства за контрацепција за сите жени!

Само како обединета работничка класа на жени и мажи можеме да ја поразиме десницата и нејзините послушници!

Само соборувањето на капитализмот ќе ги гарантира правата на секој човек!

Да се организираме и да се бориме!